سلام- لذت زندگی در شهر
شهر سکونتگاهی انسانی است که در آن تقسیم کار اجتماعی کامل صورت گرفته و نیازهای غیرمادی مردم تنوع زیادی دارد. هرچه تنوع نیازهای غیرمادی مردم یک شهر بیشتر باشد، شهریت آن شهر هم بیشتر است. تفاوت شهرها، عموما، در همین موضوع است. به عنوان مثال، شهری که سینما ندارد، سالن تئاتر و کنسرت ندارد، ورزشگاه مناسب ندارد، چگونه می‌تواند نیازهای اجتماعی مردمش را پاسخ دهد؟ جوانان شهر، که همه‌شان سرشار از انرژی و تحرک هستند، اوقات فراغت خود را چگونه و کجا می‌گذرانند؟ ممکن است بگویند وقتی فضای مجازی چنین وسعت و عمقی پیدا کرده، چه نیازی به سالن سینما هست؟ ممکن است ادعا شود جوان می‌تواند فیلم را در صفحه گوشی تلفن خود یا در مونیتور کامپیوتر شخصی‌اش ببیند و نیازی به سالن نمایش نیست. ولی چنین نیست. مثال می‌زنیم:
تصورش را بکنید کسی که راهی طولانی در زیر تابش آفتاب طی کرده و از تشنگی هلاک می‌شود. تشنگی او با آب معمولی نه چندان خنک یا ولرم رفع می‌شود. همین‌طور او می‌تواند با آب معدنی گوارا رفع تشنگی کند. برتر از همه، او می‌تواند بر تختی راحت بنشیند و تشنگی خود را با خوردن شربتی طبیعی و خوشمزه برطرف کند. مگر هدف رفع تشنگی نیست؟ ولی اگر شما در چنین شرایطی قرار بگیرید برای رفع تشنگی خود آب نه چندان خنک و ولرم را انتخاب می‌کنید یا شربت خوشمزه را؟ اگر شما با شربت طبیعی خوشمزه پذیرایی شدید، دفعه دیگر که تشنه شدید سراغ آب ولرم می‌روید یا شربت گوارا؟ این همان نکته مهمی است که در خصوص نیازهای غیرمادی گفته می‌شود. اگر ما ندانیم نوشیدنی خوش‌گوار تر از آب ولرم است، به همان آب قانع هستیم ولی وقتی مزه شربت را چشیدیم دیگر به آب ولرم لب نمی‌رنیم. مگر در شرایطی بسیار خاص.
داستان فیلم و سالن سینما یا سالن تئاتر هم همین‌طور است. دیدن فیلم بر پرده بزرگ و با صدای استریو لذتی دارد که هرگز در تماشای آن در صفحه کامپیوتر وجود ندارد. تجربه شنیدن موسیقی زنده در یک تالار کنسرت را هرگز نمی‌توان با شنیدن آن از رادیو یا سی.دی به دست آورد. چای یا قهوه را می‌توان در خانه و در کنج تنهایی نوشید و می‌توان آن را در کنار دوستان شفیق در یک چای‌خانه یا کافه محلی نوشید و گپ زد و خاطره گفت. ما غذا می‌خوریم و نیاز مادی بدن به انرژی را به‌دست می‌آوریم، ولی وقتی این غذا را در یک مهمانی صمیمانه می‌خوریم، نه تنها نیاز بدن را رفع می‌کنیم، بلکه لذت هم می‌بریم. وقتی غذاخوردن نه تکلیف بلکه یک لذت باشد، زندگی شیرین‌تر می‌شود. شهر برای زندگی شیرین است.